Het gerecht en de fiscus willen toegang krijgen tot een soort databank die realtime bijhoudt wie welke bankrekeningen heeft in ons land.
Er kunnen bankgegevens opgevraagd worden bij een centraal register die de Nationale Bank van België (CAP) bijhoudt, maar de banken dienen maar één keer per jaar alle rekeningnummers en titularissen door te geven. Dit bevat dus te veel beperkingen waardoor er gekeken wordt om een onlineplatform te creëren waar alle bankrekeningen in komen die dan ook realtime geüpdatet worden.
Nadat het bankgeheim op internationaal niveau doorbroken is, moet dit dus ook op nationaal vlak gebeuren. De Belgische overheid wil zelf over informatie kunnen beschikken zonder afhankelijk te moeten zijn van buitenlandse overheden die wel of niet informatie mededelen.
Bankgegevens kunnen dus nog steeds alleen vrijgegeven worden bij een duidelijk vermoeden dat er gefraudeerd is, maar er wordt wel verwacht dat het register met bankrekeningen veel meer zal worden gebruikt in onderzoeken naar financiële criminaliteit. Tot voor kort kon de fiscus enkel toegang krijgen tot dat register, nu is dat ook al de antiwitwascel, het openbaar ministerie, onderzoeksrechters en politiediensten.
Vandaag wordt dit jaarlijks zo’n 15.000 keer geraadpleegd, waar in de toekomst dit wellicht tien keer zoveel zal zijn.
